Efsanelerin efsanesi Sovyet Zenit. Kullanımı zor, pozometresi düzgün çalışmaz, taşımak isterken bel kırar, bez perdedir, yırtılır sıkışır bir sürü bir şeydir… ama gel gör ki amatör fotoğrafçının efsanesidir.

Makinenin altındaki seri numarasının ilk iki rakamı üretildiği yılı gösterir. Atıyorum 865888 yazıyorsa bu makine 1988 yapımı. Ne yazık ki son yıllarda bu Zenit efsanesi plastiğe dönmüştür, baya bir karizmayı çizdirmiştir.

Ben ise yaklaşık bi 5 senedir falan Zenit ET modelini kullanmaktayım (bir çok kişide olduğu gibi bana da babamdan kalmıştır öncesinde evde bir köşede yatmaktaydı). Bendekinin gördüğüm kadarıyla diğer modellerden en büyük farkı pilsiz çalışıyor olması. Yani pil olmadan pozometresi ışığı ölçebiliyor. Zaten bir pil yuvası da yok.

En büyük handikapları da diğer Zenitler gibi bez perde olması (çabuk bozuluyor bu bez perdeler (şanslıyım ki daha hiç bozulmadı benimki) ve de pozometresinde senyum kullanılmış olması. Bu da zamanla pozometrenin yanlış ölçüm yapmasına sebebiyet veriyor (Ahanda böyle güzelim Agfa slide filmi bok etmiştim). Perde gittiği zaman, Sirkeci Hayyam pasajında 30-50 tl arası yaptırabiliyorsunuz. Zaten 20-30 tl daha koyunca çalışan bir modelini satın alabiliyorsunuz, yani yaptırmak o perdeyi çok da mantıklı değil. Misal benim Zenit bozulunca büyük ihtimal süs olacak.

Kameranın sağ üst kısmında enstantane halkası, deklanşör ve de kurma kolu yer alıyor, Kameranın sol üst kısmında DIN ayarı yapılabiliyor. Basit bir DIN – ISO eşleştirmesi yapacak olursak:

Makinenin üzerinde f2.0 Helios 58 mm objektif bulunuyor ve de diyafram halkası lensin üstünde bulunuyor.

Zenit ET’yi sokakta kullanımını dğerlendirdiğim Analog İncelemesi: Zenit ET yazısına bir göz atabilirsiniz.

Ve son olarak da sizleri çekilmiş bir kaç örnek fotoğraf ile yalnız bırakayım;

Bu slayt gösterisi için JavaScript gerekir.